Ονομάζεται Αναστάσιος Διττόπουλος. Παλιός μηχανικός προβολής στη Καβάλα. Τον συναντήσαμε πριν από αρκετά χρόνια στο ένδοξο (τότε) Μπιτ παζάρ, στη Θεσσαλονίκη, και από τότε, όποτε μας δίνεται η ευκαιρία για ένα ταξίδι στη συμπρωτεύουσα δεν παραλείπουμε να τον επισκεφθούμε. Διατηρεί ένα υπόγειο γεμάτο θαύματα και μεράκι στην πόλη του: παλιές μηχανές προβολής, που λειτουργούν στην εντέλεια, ραδιόφωνα, ταινίες, δισκάκια 33 και 45 στροφών, και άλλα, και άλλα, και άλλα. Στην τελευταία μας επίσκεψη, με τη γενναιοδωρία που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο που αγαπάει αυτό με το οποίο ασχολείται, μας χάρισε πολύτιμες ερασιτεχνικές ταινίες από τη Θεσσαλονίκη. Ανάμεσά τους δυο παρελάσεις, το 1963 και το 1964, καθώς και στιγμιότυπα από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ της ομάδας των σιδηροδρομικών και του Απόλλωνα Σερρών, αρχές της δεκαετίας του '60. Στην εποχή της διάλυσης ο κύριος Τάσος Διττόπουλος, είναι από τις σπάνιες (πλέον) περιπτώσεις που σώζουν: εικόνες, μνήμες, ιστορία, ευγένεια ψυχής. Τον ευχαριστούμε γι' αυτό, γιατί μας κάνει έστω και στο ελάχιστο να προσπαθούμε να τον ακολουθήσουμε.
η μηχανή με την οποία έκανε Ο κύριος Τάσος Διττόπουλος
προβολές ταινιών στην Καβάλα.